Een advies aan de 15 jarige ik
Hallo allemaal!
Vandaag geef ik advies aan mijn 15 jarige zelf.
Maar nu eerst natuurlijk de quote waar je kracht uit kunt halen: " de weg naar geluk gaat niet met de lift, je zult de trap moeten nemen. Je kunt altijd op dezelfde trede blijven staan maar om geluk te bereiken zal je verder moeten lopen om de top te halen"
Ik als 15 jarig meisje ben enorm veel gepest, maar vooral lichamelijk en met geweld. Hierdoor is mijn zelfvertrouwen en gevoel enorm naar beneden gehaald. Het is dan ook een tijdje niet goed met mij gegaan en inmiddels zit ik weer op de goede rails, de goede trap zoals ik zei en ben ik mijn laatste paar treden aan het lopen. Daarom wil ik nu een brief schrijven naar mijn 15 jarige zelf:
Lieve ik, Ik heb het op dit moment zo met je te doen. Zoveel haat zoveel onrecht dat jouw wordt aangedaan. Zo gekwetst. Je mocht veel meer voor jezelf opkomen, je had moeten ingrijpen. De wereld van je zat vol haat, en jij was vol in gevecht met wie je wel was. Meisjes? Jongens? Je wist het niet meer. Ook deed je niet je best op school, terwijl je op de havo had kunnen zitten. Door dat je druk was, prikkels niet aan kon en daardoor niemand wist wat er aan de hand was. Nu weet je dat je ADHD hebt. Lieve ik, ik wou dat ik je op deze leeftijd kon gunnen om in de toekomst te kijken, geluk was onderweg.
Gelukkig maakte je goede dingen mee, je kreeg je eigen paard waarmee je allemaal leuke dingen kon doen. Dat deed je dan ook, en ging haast elke dag er naar toe. Met veel plezier.
En dan nu; 4/5 jaar later zit ik hier, terug te denken aan mijn rot verleden, maar glimlachend met wat ik allemaal heb bereikt en geleerd. Dit betekent dat alles niet voorbij is.
Als je jezelf hier in kunt herkennen, maar ook als je dat niet kunt, er is altijd een weg om gelukkiger te worden dan je bent. Daar ben ik zeker van!
tot gauw
x
(mocht iemand nog een leuk idee hebben waar je graag wil dat ik over schrijf, kun je via deze website ook bij contact mij bereiken. Ik sta graag open voor ideeën)
